انگاره های هویتی و تبیین سیاست خارجی عربستان در قبال عراق

سیاست منطقه­ای عربستان سعودی به عنوان کشوری تاثیرگذار در خاورمیانه و جهان عرب در طول دهه اخیر متاثر از تحولات جدید خاورمیانه به ویژه نفوذ منطقه­ای جمهوری اسلامی ایران به­ویژه در عراق شکل گرفته است. اغلب تحلیل­ها پیرامون سیاست خارجی ریاض در قبال دولت جدید عراق، بر مبنای رویکردهای واقع­گرایانه شکل گرفته و کمتر به نقش عناصر هنجاری و هویتی توجه شده است. نوشتار سعی دارد با روش تحلیلی- توصیفی و نظریه سازه­انگاری با تحلیل سیاست خارجی عربستان، به این سوال پاسخ گوید که انگاره‌های هویتی چه نقشی در سیاست خارجی عربستان در قبال عراق داشته است­؟ همچنین این فرضیه را به آزمون می­گذارد که سیاست خارجی عربستان در قبال عراق را علاوه بر رویکردهای مادی و واقع­گرایانه، می­توان بر اساس انگاره­های هویتی این کشور نیز تبیین کرد. یافته­ها نشان می‌دهند که سیاست خارجی عربستان در قبال عراق در حوزه­های منطقه­ای و بین­المللی در واقع از تلفیق انگاره­های هویتی این کشور از قبیل عربیت، اسلام وهابی، سیستم سیاسی سلطنتی و نفت­خیزبودن شکل‌یافته که نقش بسزایی در رویکرد آن در مداخله، تغییر وضع موجود و افزایش بی­ثباتی در عراق داشته است.